Bewuste keuze
Misschien ben ik de laatste jaren verwend en gewend geraakt aan elektrische auto’s die een flink eind kunnen komen. De stress om ergens langs de kant van de weg stil te komen staan, was goeddeels verdwenen. Maar bij de MX-30, de eerste volledig elektrische auto van Mazda, moet je goed plannen voor je op pad gaat.
Een voorbeeld: Om de MX-30 weer bij de rechtmatige eigenaar terug te brengen moest ik 145 kilometer rijden, voor het overgrote deel over snelwegen. Onderweg waren er geen mogelijkheden om even snel de batterijen weer op te laden. Dus moest ik noodgedwongen eerst de MX-30 weer terugbrengen om vervolgens meerijdend in een andere auto de volgende testauto op te laden. Moraal van dit verhaal. De MX-30 is niet geschikt voor mensen die dagelijks heel veel kilometers rijden. Meer een veredelde stadsauto.
Het is een bewuste keuze van Mazda geweest om de MX-30 een beperkte accucapaciteit te geven. Daar ligt volgens Mazda het feit dat bij het produceren van accu’s veel CO2 vrijkomt aan ten grondslag. Of dat de enige reden, waag ik te betwijfelen. Batterijen zijn duur en als je er niet al te veel van inbouwt, blijft de prijs binnen de perken. De MX-30 is dan ook, zeker in vergelijking met zijn concurrenten die doorgaans een veel grotere actieradius hebben, betaalbaar met een prijs vanaf 33.990 euro (First Edition). De door mij gereden Luxury is exact vijf mille duurder (38.990 euro). Voor 1.000 euro wordt hij in Machine grijs metallic gespoten, zoals bij mijn testauto het geval was.
Concurrenten
Als je alleen naar de prijs kijkt, dan kun je voor het bedrag dat je aan de MX-30 kwijt bent EV’s als de Opel Corsa-e, Peugeot e-208, Honda-e of Mini Electric kopen. Kijk je naar concurrenten in het compacte crossover segment, dan kom je uit bij de Hyundai KONA Electric of Kia e-Soul. De eerste kost al meer dan 40 mille en de e-Soul is er vanaf 33.995 euro, maar heeft dan ook een beperkt rijbereik (accu 39,2 kWh), terwijl je voor die met 64 kWh en ruim 400 kilometer actieradius ook dik boven de 40.000 euro komt.
Suicide
Ik kan niet anders zeggen dan dat de MX-30 er zeer aantrekkelijk uitziet. Het is een compacte (4,40 meter), maar lekkere stoere crossover met een krachtig voorkomen. Bijzonder zijn de zogenaamde ‘suicide doors’, achterportieren die naar de ‘verkeerde’ kant opengaan. Ze zijn wel heel klein en je doet ze van binnenuit open, maar dan kan alleen als de voorportieren open zijn.
Kurk
Ik stipte al even aan dat de suicide doors nogal klein zijn. Hoewel ze tot 90 graden open gaan is de bereikbaarheid van de achterbank toch niet al te best. Als je aan de bestuurderskant naar binnen wil, dan moet de stoel een stuk eind naar voren. Dat wordt aan de bijrijderskant voor een deel opgelost, omdat die stoel minder ver naar achteren kan. Overigens is de leefruimte op de achterbank beperkt, zowel voor benen als hoofd. De laadruimte varieert van 366 tot 1.171 liter. Onder de laadvloer is geen ruimte voor de laadkabels, dus die liggen los, wel keurig in een hoes, in de laadruimte.
De MX-30 heeft een digitaal instrumentarium, een niet al te hoog maar langgerekt beeldscherm, dat je simpel, zoals bij BMW, met een draaiknop bedient en een bijzondere middenconsole, waarvan de bodem met kurk bekleed is en waar de pook op een ‘voetstuk’ staat. De afwerking van de Luxury is kwalitatief dik in orde, de bekleding wit/grijs en dus besmettelijk en de stoelen zitten comfortabel en bieden veel steun, maar de zitting is voor mijn lange benen net iets te kort. Het zicht rondom is beperkt, vooral schuin naar achteren.
Vlot
Onder de motorkap van de MX-30 ligt een elektromotor die goed is voor een vermogen van 107 kW/145 pk en een maximum koppel van 271 Nm. Waarden waar de niet overmatig zware MX-30 prima mee uit de voeten kan. Hij accelereert binnen tien tellen (9,7 seconden) van 0 naar 100 km/uur. De top is afgeregeld op een bescheiden l40 km/uur. Hij is dus lekker vlot.
Met het 35,5 kWh accupakket kom je op papier niet verder dan 200 kilometer. Het officieel gecombineerde verbruik is 19 kWh/100 kilometer; in de stad 14,5 kWh/100 km. Dit volgens de WLTP-cyclus. Het was dus zo gek nog niet om die rit van 145 kilometer zonder laadmogelijk niet aan te durven. Overigens blijkt de actieradius die op het digitale instrumentarium wordt aangegeven in de praktijk aardig te kloppen. Bij mij gaf die bij volle batterijen 187 kilometer aan. De oplaadtijden variëren van 16 uur aan het stopcontact (100 %) tot één uur aan een snellaadstation (50 kW). Overigens kan de MX-30 maar 1-fase laden
Met behulp van twee regeneratiestanden kun je zoveel mogelijk energie uit de batterijen. Met flippers achter kun je het afremmen op de motor zelf regelen.
Er mag gaan aanhanger achter de MX-30.
Lekker scherp
Het niet al te grote accupakket zorgt er mede voor dat de MX-30 niet extreem zwaar is. Het rijklaargewicht bedraagt 1.720 kilo. Geen kattenpis natuurlijk, maar toch komt de MX-30 redelijk lichtvoetig over. Hij stuurt lekker scherp, kan met flinke snelheid een bocht om en is dan licht onderstuurd. Bij de afstelling van het onderstel is uiteraard rekening gehouden met het gewicht. Toch staat het rijcomfort, mede door het ontbreken van geluid, op hoog niveau. Alleen met drempels heeft het onderstel wat moeite. De remmen hebben geen moeite met het extra gewicht.
De veiligheidsuitrusting mag er zijn met adaptieve cruise control, dodehoek signalering, actieve rijstrookassistentie en een noodstopsysteem met voetgangersherkenning. De Luxury is bovendien uitgerust met een 360 graden camera, waarschuwingssysteem voor kruisend verkeer aan voor- en achterzijde, Driver Attention Alert en Traffic Jam Assist.
Conclusie
Er is niet heel veel aan te merken op de (rij)kwaliteiten van de Mazda MX-30. Het is een goed uitziende crossover, die op de niet al te gemakkelijk bereikbare achterbank weliswaar niet al teveel leefruimte biedt, maar er van binnen wel fraai uitziet. Ook de prestaties van de elektromotor stemmen tot tevredenheid. Mazda doet er helemaal niet geheimzinnig over dat de MX-30 een beperkt rijbereik heeft. Daar moet je je dus welbewust van zijn als je hem overweegt te kopen. De prijs zou u wel eens over de streep kunnen trekken.
