Opgebloeide liefde
Nog voordat ik mij bezig ging houden met de autoschrijverij, was ik al fan van Alfa Romeo. Die liefde is af en toe op de proef gesteld, maar eigenlijk nooit echt overgegaan. En nu is die liefde weer helemaal opgebloeid met de komst van de Giulia Veloce.
Noem mij een romanticus, maar een echte Alfa Romeo heb ik altijd geassocieerd met boxermotoren, achterwielaandrijving en zoals Duitsers dat treffend zeggen: Freude am Fahren ofwel rijplezier. Een Alfa is sportief, een genot om mee te sturen. Bovendien hebben de typeringen Veloce en Quadrifoglio Verde voor mij een magische klank. Alles komt bij deze Giulia Veloce weer samen, dus laat ik maar direct met de deur in huis vallen. De vlinders in mijn buik zijn weer terug!
De absolute topper uit de Giulia-stal is de Quadrifoglio Verde. Daarin zorgt een 2,9-liter V6 voor 375 kW/510 pk en dat voor een prijs vanaf 114.450 euro. Voor de happy few dus. De Veloce is een stuk betaalbaarder. Voor de versie met benzinemotor moet 55.980 euro en als je hem met een dieselmotor wilt (2.2 met 154 kW/210 pk) moet je 480 euro meer betalen. Beide uitvoeringen hebben dan standaard vierwielaandrijving.
Standaard heeft de Veloce onder meer 18-inch lichtmetalen wielen (onder mijn testauto zaten 19-inch wielen extra 950 euro), Bi-Xenon koplampen (LED meerprijs!?), aluminium sportpedalen, dubbele verchroomde uitlaat, lichtmetalen remklauwen (geel 395 euro), met leer beklede sportstoelen, verwarmbaar leren sportstuur, elektrisch verstel- en verwarmbare voorstoelen met elektrisch verstelbare lendensteun en specifieke voor- en achterbumper. En dan zijn er tal van opties te leveren, zoals het Connect infotainmentsysteem met 8,8-inch beeldscherm (1.595 euro) en het Performance Pack automaat (2.245 euro) dat uit Alfa Active Suspension, mechanisch limited slipdifferentieel en schakelflippers achter het stuur bestaat.
Bloedmooi
Het zal mij een zorg zijn dat ik beticht wordt van subjectiviteit, maar ik kan niet anders dan de Giulia een bloedmooie auto vinden en ik ben ook niemand tegengekomen die mij heeft tegengesproken. De Veloce geeft subtiele en mindere subtiele verwijzingen naar zijn sportieve inborst. Zoals de net iets agressiever ogende neus met de splitter onder de voorbumper, de diffuser in de bumper achter en de zwarte raamomlijstingen. De 19-inch Performance Design wielen zijn de kers op de taart en de gele remklauwen trekken voortdurend de aandacht.
Stond vroeger de aanduiding Veloce in krulletters achterop de auto. Nu zijn het strakke, chromen letters die het woord vormen net achter de voorste wielkasten gemonteerd. Q4 links op de kofferdeksel verwijst naar de vierwielaandrijving.
Flippers
Je kunt veel over Italianen zeggen, maar ze hebben gevoel en verstand van mode en design. Het interieur met zijn cognackleurige en zwarte leren bekleding met diezelfde cognackleur in de stiksels ziet er schitterende uit. Je zit sportief laag in de goed steun gevende stoelen en het met leer beklede sportstuur met afgevlakte onderkant ligt lekker in de hand. Je oogt valt, eenmaal in de bestuurderstoel gezeten, direct op de enorme flippers achter het stuur voor de handmatige bediening van de 8-traps automaat.
De Giulia behoort niet tot de ruimste auto’s in zijn klasse. met name achterin is het krap. De elektrisch verstelbare stoelen moeten een stukje naar voren om ruimte te bieden. De laadruimte is met 450 liter behoorlijk en uit te breiden tot 1.200 liter door de in twee ongelijke delen neerklapbare achterbank plat te leggen.
Feest
In de Veloce hebben de ingenieurs de 2.0-liter viercilinder turbomotor op weten te peppen tot 206 kW/280 pk en het maximum koppel bedraagt 400 Nm (vanaf 2.250 toeren). Geen boxermotor , maar vooruit. Nostalgie heeft zijn grenzen en je kunt niet blijven terugverlangen naar het verleden en met deze motor is helemaal niets mis. Hij produceert een lekker sportief geluid uit de twee ronde uitlaten, dat aanzwelt naarmate het toerental stijgt. Hij zou overigens wel iets ruiger mogen klinken. De 8-traps ZF automaat kun je, als je echt sportief wilt rijden, het beste met de flippers bedienen. Schakelen gaat rap en soepel. Met een topsnelheid van 240 km/uur en een sprint van 0 naar 100 km/uur in 5,2 seconden is heel goed te leven, om het maar eufemistisch uit te drukken. Zo ook met het benzineverbruik. Zeker als je de volle potentie van de motor aanspreekt, is de beloofde 1 op 15,6 ver buiten bereik. Rond de 1 op 10 is reëler.
Veel grip
De Veloce is standaard uitgerust met vierwielaandrijving. Toch gedraagt hij zich meestal als een echte achterwielaandrijver en is hij tot enige overstuur (achterkant breekt uit) te verleiden. Pas als de voorwielen grip dreigen te verliezen, worden die ook aangedreven. Met de bekende DNA-knop kun je drie rijmodi kiezen. In de D van Dynamic is de Giulia Veloce op zijn best. De auto reageert merkbaar alerter op het gaspedaal, schakelt later over en stuurt nog strakker. En met name dat stuurgedrag is fenomenaal. En van het weggedrag krijg ik ook een grote grijns op mijn gezicht. Je hebt, mede dankzij de 4WD veel grip, je kunt met hoge snelheid een bocht nemen en ook richting topsnelheid voelt de Giulia Veloce betrouwbaar en veilig aan. Dit is een auto naar mijn hart. Een auto ook met een stel sublieme remmen.
Conclusie
De Giulia Veloce kost minder dan de helft van de Quadrifoglio Verde en toch heb je plezier voor twee. Oude liefde roest niet, sterker nog. Hij is weer opgebloeid. Dit is een Alfa Romeo naar mijn hart.
