Door Hans van Sunder op donderdag, 05-03-2020 in

Krasse crossover

Akio Toyoda wilde, toen hij het roer overnam van het merk dat zijn opa Kiichiro in 1937 oprichtte, graag meer durf en emotie in het design. Toyota stond toen – en staat nog steeds – vooral bekend om zijn betrouwbaarheid. Wat hij bedoelde met ‘no more boring cars’ werd in 2016 duidelijk. Toen verscheen de zeker voor Toyota-begrippen radicale C-HR ten tonele. Daarvan heb ik de nieuwe 2.0 High Power Hybrid nu getest.

Er werden wenkbrauwen gefronst en vragen gesteld toen de C-HR op de markt kwam. Eén van die vragen was of deze compacte crossover niet te extreem van design was. Zeker de vaste klanten van het Japanse automerk waren nogal behoudend daarin. Maar de C-HR werd, misschien wel tegen de verwachting in, een succes.
Dat succes is niet eeuwigdurend natuurlijk. Je moet je (nieuwe) klanten blijven ’triggeren’ om de gang naar de dealer te maken. Dus is de C-HR op verschillende punten verbeterd (in- en exterieur) en is er een nieuwe versie gelanceerd: de 2.0 High Power Hybrid. Die voegt extra sportiviteit aan het extravagante uiterlijk toe. Toch, zo bleek na een week rijden, zorgt de beproefde hybride-aandrijving voor een verrassend laag verbruik.

Overigens is de C-HR niet alleen als hybride te leveren. Er zijn ook twee versies (Active en Dynamic) met een ‘gewone’ 1.2-liter turbobenzinemotor van 85 kW/115 pk. Die zijn goed met de naaste concurrenten te vergelijken. Wie dat zijn, komt hierna aan de orde, maar eerste de prijs. Die 1.2T is met 28.295 euro (Active) niet bepaald een koopje. De door mij gereden C-HR 2.0 High Power Hybrid iLaunch Edition is met 38.990 euro (prijs geldig tot 31 maart, daarna 1.500 euro meer) de duurste van alle C-HR’s, maar dan heb wel specifiek voor de Launch Edition voorbehouden zaken als zwartleren bekleding, 18-inch lichtmetalen matzwarte wielen, elektrische stoelverstelling voor en standaard gespoten in Fusion oranje metallic lak in combinatie met een zwart dak. En dan heb ik het nog niet gehad over zaken zoals een JBL stereo-installatie met tien luidsprekers, Simple Intelligent Park Assist en zeer uitgebreide veiligheidsuitrusting (Toyota Safety Sense).

Concurrenten

Door zijn afmetingen is de C-HR wat moeilijk te plaatsen. Hij is net te groot voor het B-segment en net iets te klein voor de SUV’s en crossover uit het C-segment. De afgelopen weken door mij gereden Renault Captur, Nissan Juke en Peugeot 2008 zijn allemaal kleiner, maar een Ford Kuga, Nissan Qashqai of Peugeot 3008 is net wat groter. Hij hangt er dus een beetje tussenin.

Fijnslijpen

Aan het uiterlijk is niet heel veel veranderd. Noem het fijnslijperij. De voorbumper is wat bijgeschaafd, terwijl de mistlampen nu hoger en meer op de hoeken zijn gezet. De LED-koplampen hebben nog wel dezelfde vorm, maar de dagrijverlichting zit nu bovenin de koplamp.
De forse spoiler hangt nog steeds boven de niet al te grote achterruit en is bij de Launch Edition in hoogglans zwart uitgevoerd. Daaronder een eveneens glimmend zwart spoilertje dat de LED-achterlichten met elkaar verbindt. Het zijn details. De opvallende achterzij is verder niet veranderd. Fraai zijn de matzwarte 18-inch lichtmetalen wielen onder de C-HR.

Chic

Met zijn zwarte leren bekleding ziet het interieur van de Launch Edition van de C-HR er erg chic uit. Het is ook fijn dat de bestuurderstoel elektrisch verstelbaar is, maar de zitting is wel aan de korte kant. De stoelen bieden overigens wel goede steun.
De bovenkant van het dashboard is ook met fraai zacht aanvoelend materiaal bekleed en het kleurenscherm van het multimediasysteem staat pront in het midden. Heeft een redelijke grootte, is goed afleesbaar en intuïtief te bedienen. Uit de JBL-installatie komt een prachtig geluid.
Het multifunctionele stuur is in diepte en hoogte te verstellen, laat de meters goed zichtbaar en ligt lekker in de hand. Alle bedieningsorganen zitten op de goede en prima bereikbare plaatsen, dus ook ergonomisch in het in de C-HR dik in orde.
Klein van binnen is de C-HR zeker niet. Voorin kan ik met mijn 1,90 meter riant zitten en ook achterin is het met een beetje inschikkelijkheid van degene die voorin zitten (stoelen niet helemaal in de achterste stand) prima te doen. De laadruimte is daarentegen beperkt met 358 liter, al is er wel wat extra ruimte onder de laadvloer. Iets minder dan van de 1.2T en 1.8 Hybrid, die 377 liter laadruimte heeft. Als de achterbank is neergeklapt ontstaat er mooie vlakke laadvloer.

Meer power

De 2.0 High Power Hybrid in de C-HR is dezelfde motor als in de enige tijd geleden door mij gereden Corolla TREK. Hij levert echter net iets meer vermogen en koppel als in de Corolla. Geen 132 kW/180 pk maar 135 kW/184 pk en geen maximum koppel van 190 Nm maar 202 Nm. Niets mis mee, maar een geschikte caravantrekker is deze C-HR niet, want je mag er maar een 725 kilo zware (geremde) aanhanger achter hangen. Bij de Corolla TREK is dat 25 kilo meer, maar nog altijd zeer beperkt.
Over de prestaties geen klagen. De C-HR rijdt lekker sportief met een topsnelheid van 180 km/uur en een acceleratie van 0 naar 100 km/uur is slechts 8,2 seconden. Trap je het gaspedaal diep in, dan begint de CVT (Continu Variabele Transmissie) wat te loeien, al is dat minder dan voorheen. De CVT is ook handmatig te bedienen. De hybride aandrijflijn is heerlijk soepel.
Het sterkste punt blijft toch zijn brandstofeconomie, omdat je, als je je rechtervoet een beetje in bedwang weet te houden, nog best vaak in stad en op binnenwegen puur elektrisch kan rijden. De beloofde 1 op 25 wordt, zoals verwacht, niet gehaald, maar 1 op 17,4 vind ik, zeker gezien mijn rijstijl, een verrassend goed resultaat.

Geslaagd

Akido Toyoda wilde niet alleen maar meer emotie in het design, maar ook meer (sportief) rijplezier. Zelfs bij de hogere C-HR zijn de techneuten daarin geslaagd. De fijne besturing verdient een groot compliment. Die is direct, scherp en heeft ook in de middenpositie veel gevoel. Ook helt de C-HR, ondanks zijn hogere opbouw en dus hogere zwaartepunt, maar weinig over in bochten. Waarin hij overigens wel licht onderstuurd is.
Hoewel het onderstel met korte oneffenheden wat moeite heeft, is de C-HR over het algemeen heel comfortabel. En hij beschikt over een stel uitstekende remmen. De veiligheidsuitrusting behoort tot de top in zijn klasse.

Conclusie

Ondanks de fijnslijperij is de vernieuwde C-HR nog steeds een opvallende crossover. Hij ziet er best wel sportief uit en de 2.0 High Power Hybrid voegt daar nog sportieve prestaties aan toe, zonder dat je om de haverklap bij de pomp komt te staan. Bovendien valt de meerprijs (tot eind maart) met 995 euro ten opzichte van de 1.8 Hybrid alleszins mee. Daarna wordt het prijsverschil 2.495 euro.