Door Hans van Sunder op zondag, 26-01-2020 in

Surprise met allure

Toegegeven. Ik reed met de duurste versie en die is bijna dertien mille duurder dan het basismodel. Die nuance moet ik wel even aanleggen. Toch – en dat gebeurt mij met ruim veertig jaar testervaring niet vaak meer – werd ik verrast. Niet op één aspect, maar door het totaalpakket. De nieuwe Renault Captur is een verdraaid goede auto.

Dat was zijn voorganger ook. Anders verkoop je geen anderhalf miljoen exemplaren (47.000 in ons land) in een kleine zeven jaar en word je vijf jaar op rij de bestverkochte auto onder particuliere kopers en de meest populaire compacte SUV. De Captur is een ongekend succesnummer en zal ook nu weer, ondanks de steeds heviger wordende concurrentie, goed gaan scoren.

Hij is, dat zal ik maar direct verklappen, op alle fronten volwassener en beter geworden. Maar is, net als voorheen, goed betaalbaar. Wie net even iets meer dan 22.000 euro (22.090 euro om precies te zijn) uit kan geven, kan op pad met de Captur TCe 100 Life. Voor de door mij gereden TCe 155 EDC (7-traps automaat met dubbele koppeling) in de meest complete Initiale Paris uitvoering moet bijna 35 mille (34.990 euro) betaald worden. Maar dan heb je ook wel een auto die van alle gemakken voorzien is, zoals leren bekleding, twee kleuren lak (zwart/wit dak), zwevende middenconsole met ambianceverlichting, Easy Link multimediasysteem met navigatie en 9,3-inch touchscreen, BOSE HiFi-installatie met digitale radio (DAB+), elektrisch verstelbare bestuurdersstoel, elektrische stoel- en stuurverwarming, maar ook 18-inch lichtmetalen wielen, haaievinantenne en een uitgebreide veiligheidsuitrusting met adaptieve cruise control en rijbaanhulp, dat autonoom (2) rijden mogelijk maakt. Prijs geteste uitvoering: 35.755 euro.

Concurenten

Toen de Captur in 2013 op de Nederlandse markt kwam, was er nauwelijks concurrentie. Nu is dat wel even anders. Het segment van de compacte SUV/crossover is overvol. Ieder merk probeert wel een graantje mee te pikken van de populariteit van deze modellen. Dus hier de lange lijst: Citroën C3 Aircross, Ford EcoSport, Hyundai Kona, Kia Stonic, Nissan Juke, Opel Crossland X, Peugeot 2008, Seat Arona, Skoda Kamiq, Suzuki Vitara en Volkswagen T-Cross.

Cachet

Dat Renault, of beter gezegd de Nederlandse designbaas Laurens van den Acker, de Captur niet revolutionair zou veranderen, lag in de lijn der verwachting. Waarom zou hij? Dat is dus ook niet gebeurd. Je ziet de contouren van de oude Captur nog wel terug, maar hij is toch echt helemaal nieuw. Een aardig stukje langer (+ 11 cm.) en iets breder (+ 2 cm.). En hij komt krachtiger, stoerder en volwassener over. Minder vrouwelijk dan voorheen. Nu staat de Initiale Paris ook op forse 18-inch wielen en dat helpt. Zoals de zwarte lak en het witte dak de Captur ook even iets meer cachet geeft.

Allure

Even los van de binnenruimte. Als je in de Captur Initiale Paris stapt, dan waan je je in een auto uit een veel hoger segment. Het interieur ziet er werkelijk prachtige uit, heeft allure. Prachtige rundleren bekleding en ook de andere materialen zijn van hoogwaardige kwaliteit. Midden op het dashboard staat een tablet, dat prima afleesbaar is, maar wel behoorlijk boven het dashboard uitsteekt. Onder dat touchscreen een beetje in Peugeot-stijl een achttal toetsen en daar weer onder drie draaiknoppen voor de bediening van de airco. Bedienen van alle functies gaat eenvoudig en intuïtief.
De stoelen zitten prima, maar zouden, zeker voor mensen van mijn postuur (1,90 meter), een wat langere zitting mogen hebben. Omdat de Captur meer dan een decimeter langer is geworden, is de leefruimte op de achterbank ook iets toegenomen. Niet exponentieel, want de wielbasis is met slechts twee centimeter gegroeid. Handig is wel dat de achterbank over een lengte van maar liefst 16 centimeter te verschuiven is. Daardoor is de laadruimte gegroeid tot maximaal 536 bij opgeklapte achterbank (was 377 liter). Uiteraard is de achterbank in delen neer te klappen (maximale laadruimte 1.275 liter).

Als een zonnetje

In ons land levert Renault geen diesel in de Captur. Wel is onlangs de E-TECH plug-in hybride aangekondigd. Die komt in juni. Maar terug naar mijn testauto. Onder de motorkap daarvan lag de TCE 155 EDC. Een 1,3-liter viercilinder turbobenzine met een vermogen van 113 kW/154 pk en een maximum koppel van maar liefst 270 Nm en dat al bij 1.800 toeren. Deze is in de Initiale Paris gekoppeld aan een 7-traps automaat met dubbele koppeling. Een sublieme combinatie. De motor is heerlijk soepel, doet zijn werk op de achtergrond en levert prima prestaties met een topsnelheid van 202 km/uur en een sprint van 0 naar 100 km/uur in slechts 8,6 seconden. De EDC schakelt als een zonnetje en reageert alert op signalen van het gaspedaal. De grotere 18-inch wielen zorgen voor een iets hoger verbruik. Volgens de NEDC 2.0 testmethode is dat 5,6 l/100 km ofwel 1 op 17,9 (met 16- of 17-inch wielen is dat 1 op 18,2). Maar in de praktijd blijkt die consumptie – en dat is natuurlijk geen verrassing – niet haalbaar. Er blijft 1 op 14,6 van over.

Modus

De Captur is, net als de Clio, gebouwd op een nieuw (CMF-B) platform. Dat voelt heel solide aan. De 18-inch wielen hebben niet alleen effect op de consumptie, maar ook op de rijeigenschappen. Je levert iets aan rijcomfort in, maar dan nog is de Captur een uiterst prettige auto om mee te rijden. Er is een uitstekende modus gevonden tussen comfort en goede rijeigenschappen. De besturing is licht en direct en heeft in de middenpositie voldoende gevoel. Zijwindgevoeligheid is de Captur vreemd en op hoge snelheid voelt hij veilig en betrouwbaar aan. Dankzij de adaptieve cruise control en de actieve rijbaanhulp kun je niveau 2 autonoom rijden, maar voor maar even, want al na vijftien seconden krijg je het signaal het stuur weer vast te pakken. De remmen zijn op hun taak berekend.

Conclusie

Ik ben prettig verrast door de nieuwe Renault Captur. Hij ziet er niet alleen veel volwassener en krachtiger uit, hij rijdt ook nog eens uitermate plezierig. De Initiale Paris is de top. Die heeft echt allure. Je waant je in een auto uit een veel hogere klasse. Dat daar dan een flink prijskaartje aanhangt, valt te billijken.