Tussenpaus
Geen enkel automerk, ook Volvo niet, ontkomt aan elektrificatie. Binnenkort zal de volledig elektrische versie van Volvo’s succesnummer – de XC40 – aan het programma worden toegevoegd. Deze is nu al te bestellen en er is grote belangstelling voor. Maar eerst reed ik met de plug-in hybride van deze compacte cross-over. Noem hem een tussenpaus.
Met de T5 welteverstaan. Sinds kort is het aanbod plug-in hybrides bij de XC40 namelijk verder uitgebreid met de T4. Die is uitgerust met een hybride-aandrijflijn met een systeemvermogen van 155 kW/211 pk en een elektrische actieradius van 45 kilometer (WLTP). Met een vanafprijs van 43.995 euro is deze 3.500 goedkoper, of zo u wilt minder duur, dan de T5, die leverbaar is vanaf 47.495 euro. Ik heb gereden met de R-Design en die kost 50.495 euro. Daar kwam nog ruim tien mille bovenop door de blauwe metallic lak (1.300 euro), trekhaak met inklapbare kogel (1.080 euro), Luxury Line (1.495 euro), Intellisafe Pro Line (995 euro), Winter Line (995 euro), 20-inch dubbelspaaks lichtmetalen wielen (660 euro), elektrisch verstelbare passagiersstoel (795 euro) en nog meer dan een tiental andere accessoires.
Concurrenten
Volvo is al een tijdje geleden toegetreden tot het premium segment. De XC40 moet dan ook opboksen tegen de Audi Q3, BMW X1 en de onlangs door mij gereden nieuwe Mercedes GLA. Maar ook de Jaguar E-PACE en Range Rover Evoque. De Q3 is er (nog) niet al plug-in, maar de X1 wel en ook de Mercedes GLA is nu met EQ Power leverbaar. Jaguar heeft natuurlijk zijn volledig elektrische I-PACE en ook bij de Range Rover Evoque is de plug-in de gelederen komen versterken.
Twee tankklepjes
Mede dankzij zijn aantrekkelijke voorkomen is de XC40 zo’n groot succes. Alleen middels zijn typeplaatje en de extra tankopening links voor, waarachter het ‘stopcontact’ zit verscholen, is de plug-in XC40 van zijn brandstof gestookte broers te onderscheiden. Nog steeds heeft de XC40 een grote aantrekkingskracht. Hij is nu een paar jaar op de markt, maar ziet er nog steeds goed uit. Zijn uiterste houdbaarheidsdatum is nog lang niet bereikt.
Het dak van de R-Design is in contrasterend zwart gespoten en de forse 20-inch lichtmetalen wielen staan de XC40 goed.
Info
De XC40 is van binnen geen verrassing meer voor mij. De R-Design is de meest complete versie en het ontbreekt je daarom ook nauwelijks aan iets. Fraaie premium afwerking en heerlijke zittende stoelen schieten mij het eerst te binnen. Het staande, tabletachtige infotainmentsysteem is heel intuïtief en simpel, als een smartphone, te bedienen en geeft ook informatie over de energiestromen. Het aantal knoppen op het zakelijke dashboard is dan ook tot een minimum beperkt.
Ondanks zijn redelijk compacte formaat (lengte 4,42 meter) is de XC40 verrassend ruim en kan ik met mijn 1,90 meter nog heel goed op de achterbank zitten met voldoende been- en hoofdruimte. De laadruimte is nog steeds behoorlijk, al lever je ten opzichte van de gewone XC40 wel 55 liter in (405 tegen 460 liter). Met neergeklapte achterbank is 1.281 liter het maximum .
180 km/uur
In de T5 Twin Engine werkt een 132 kW/180 pk en 265 Nm een driecilinder 1,5-liter benzinemotor samen met een 60 kW/82 pk en 160 Nm elektromotor. Het gecombineerde vermogen bedraagt dus 192 kW/ 262 pk en 425 Nm koppel. Dat gaat via een 7-traps automaat met dubbele koppeling naar de voorwielen. Het accupakket heeft een capaciteit van 10,7 kWh en daarmee komt de XC40 zonder hulp van de benzinemotor volgens WLTP 50 milieuvriendelijke kilometers ver. Toen ik de auto ophaalde gaf de meter 40 kilometer aan. Dat bleek goed te kloppen.
Met de hulp van de elektromotor heeft de XC40 slechts 7,3 seconden nodig voor de sprint van 0 naar 100 km/uur. Volvo heeft de topsnelheid begrensd – en niet alleen voor de plug-in hybrides maar ook voor alle andere varianten – beperkt tot 180 km/uur. Elektrisch is dat 125 km-uur.
De overgang tussen elektro- en benzinemotor verloopt heel soepeltjes en de driecilinder hoor je nauwelijks.
Gemiste kans
Na 40 kilometer waren de batterijen leeg en wilde ik deze graag weer opladen. Maar in de laadruimte lag maar één oplaadkabel, alleen geschikt voor een (openbare) laadpaal. Die heb ik zelf (nog?) niet. Zoals ik ook (nog?) geen laadpas heb en die ontbrak ook. Een gemist kans. Nu kun je zonder laadpas je elektrische auto wel opladen met bijvoorbeeld een app op je telefoon of bij Fastned met een pinpas of creditcard, maar die laadstations bevinden zich meestal niet ‘om de hoek’. Ik heb dus voornamelijk benzine verstookt, dus de WLTP-waarde van 1 op 41,7 heb ik bij lange na niet gehaald met 1 op 14,8. Jammer.
Comfort
Het verschil in gewicht tussen bijvoorbeeld de Xc40 T3 automaat (1.525 kilo) en de T5 plug-in (1.712 kilo) valt mee. Nog geen 200 kilo. De deel elektrisch aangedreven XC40 rijdt daardoor net zo fijn, is heerlijk comfortabel. De 20-inch lichtmetalen wielen zorgen voor iets minder veercomfort, maar nog altijd is het rijcomfort hoog. Oneffenheden worden doorgaans goed opgevangen en drempels probleemloos genomen. In de bochten zorgt de standaard voorwielaandrijving voor een licht onderstuur. De carrosserie helt nauwelijks over en de besturing is precies en direct. De remmen voelen zeer betrouwbaar aan.
De XC40 is een echte Volvo met een zeer omvangrijke veiligheidsuitrusting met onder andere City Safety, Run-off Road en Oncoming Lane Mitigation, actieve rijstrookassistentie, vermoeidheids- en verkeersbordherkenning. Optioneel was mijn testauto ook voorzien van Intellisafe Pro Line.
Conclusie
Jammer dat ik de lege accu’s niet één keer op heb kunnen laden, want dan was het brandstofverbruik een stuk lager geweest. Laat onverlet dat ook deze XC40 plug-in een aantrekkelijke crossover is met een ruim interieur, hoogwaardige afwerking, fijne aandrijflijn, prettige rijeigenschappen en een riante veiligheidsuitrusting.
