Premium paradepaardje
In één week reed ik met twee sportwagens van Toyota. Twee totaal verschillende ook. Eerst met de Toyota GR Supra die zich ontpopte als een raspaard en daarna met de Lexus LC 500h. Hoewel ook die sportieve aspiraties heeft, is er tussen de twee een wereld van verschil. De LC is namelijk een rasechte GT, sportief zeker, maar comfort en luxe spelen nu een dominantere rol. En dan is er nog de prijs.
Laten we daar maar direct mee beginnen. De GR Supra is namelijk te koop voor prijzen tussen pakweg 82 en 85 mille. Voor de goedkoopste LC moet je al meer dan 120.000 euro neertellen. Dan rijd je in de 500h met hybride-aandrijving. Een V6 benzine- gecombineerd met een krachtige elektromotor met een systeemvermogen van maar liefst 264 kW/359 pk. Maar het kan nog extremer. In de LC 500 ligt namelijk een V8 van bijna 5,0 liter, die goed is voor 341 kW/464 pk. Die is op de kop af 50.000 euro duurder (170.345 euro). Dit als gevolg van de veel hogere CO2-uitstoot waardoor je voor de LC 500 maar liefst ruim 58.000 euro BPM betaalt, terwijl dat voor de 500h net iets meer dan 10.000 euro is. Welkom in Nederland.
Van de LC heeft Lexus onlangs overigens ook de open variant (Convertible) aangekondigd. De dichte versie gaat al weer een tijdje mee, maar ik had er nog niet mee kennisgemaakt en die kans laat je natuurlijk niet lopen, zeker niet als je in een week tijd twee van dit soort speeltjes mag en kan testen.
Concurrenten
De LC behoort tot een select groepje. Veel concurrenten kent hij niet. Hij is ontegenzeggelijk premium, net als de Audi RS5 Coupé en de BMW i8 of 8 Serie. Een kleine nichemarkt dus.
Ruimteschip
Zittend in de LC 500h voel ik mij net Luke Skywalker in een ruimteschip in Star Wars, zo futuristisch en extravagant ziet hij er uit. Net als de Supra is de LC een klassieke coupé, dus ook hier een lange motorkap die eindigt in een ontzagwekkende neus met zandlopervormige grille met daaronder een splitter en geflankeerd door smalle koplampen met daaronder smalle luchtinlaten. De wielkasten achter zijn aardig opgeklopt en ook daarvoor aan weerzijden inlaatkanalen. Het dak loopt na de B-stijl flink af en eindigt in een krachtige achterzijde met opvallende achterlichten en dito uitlaatpijpen.
2+2
Is de Supra een tweezitter, in de LC kunnen met een beetje passen en meten vier personen, maar degene die veroordeeld zijn om achterin te moeten zitten, hebben het niet ruim (zie foto). Eigenlijk is er uitsluitend plaats voor twee niet al te grote kinderen. De LC is een 2+2. Maar wel een 2+2 met een schitterend interieur. Wat een kwaliteit! Bijna het hele interieur is uitgevoerd in cognackleur, voor een groot deel in fraai leer, alcantara of stof. Op de brede middenconsole is naast de korte, met leer beklede pook, de bekende touch pad geplaatst. Ik kan er niet echt goed mee overweg, maar gelukkig is midden op het dashboard een smal en langwerpig touchscreen voorzien. Ook het multifunctionele stuur is in cognackleurig leer en bijzonder blijven de twee uitstekende draaiknoppen links en rechts naast het instrumentarium.
De laadruimte is met slechts 172 liter zeer beperkt.
10-traps!
Wie voor de LC 500h kiest houdt niet alleen een halve ton in zijn zak, maar hoeft aan prestaties nauwelijks in te leveren ten opzichte van de 500. Natuurlijk mis je dan dat zinnenprikkelende geronk van de V8, maar dankzij de combinatie van een 220 kW/299 pk en 348 Nm leverende V6 benzine- en drie elektromotoren met gezamenlijk 132 kW/179 pk en 300 Nm (systeemvermogen 264 kW/359 pk), is de hybride maar een fractie langzamer op de sprint van 0 naar 100 km/uur (5,0 tegen 4,7 seconden). De top ligt bij 250 km/uur.
De transmissie is een apart verhaal. Ik zal het proberen zo simpel mogelijk uit te leggen. De zogenaamde multi stage hybride aandrijflijn heeft drie elektromotoren en een drie stappen makende ‘planetaire’ CVT met daarachter een 4-traps automaat. Dat zou dus twaalf (!) versnellingen opleveren, maar daarvan zijn er tien gebleven. De transmissie werkt superieur en drijft de achterwielen aan. Hij is ook handmatig te bedienen.
De V6 maakt best wel een sportief geluid, al is het geen V8. Het koppel bij lage toeren is, mede dankzij de elektromotoren, imposant. En die elektromotoren zorgen ook voor een relatief laag verbruik. Jaag je er met de V8 gemiddeld 11,6 l/100 km (1 op 8,6 WLTP) doorheen. Met de 500h slechts 6,6 l/100 km (1 op 15,2). Daarvan bleef overigens in de weerbarstige praktijk 1 op 11,6 over.
Gewichtig
De LC 500h is met 1.960 kilo (schoon aan de haak) niet bepaald een lichtgewicht en 50 kilo zwaarder dan de 500 met V8. Dat voel je ook wel een beetje. Echt lichtvoetig is hij niet. Het is ook geen spartaans harde sportwagen. Je kunt er best met flinke snelheid een bocht mee nemen en dan duwen de aangedreven achterwielen hem als het ware de bocht om. Op hoge snelheid voelt hij heel veilig en betrouwbaar aan en de afstelling van het onderstel is aan te passen met de Drive Mode Select (van ECO/Comfort naar Normal/Custom, tot Sport S en Sport S+). Zelf in die Sport S+ stand is er nog voldoende rijcomfort.
Het zeer uitgebreide standaard veiligheidspakket is indrukwekkend.
Conclusie
Je kunt met de Lexus LC 500h zeker je sportieve hart ophalen en dan schaad je het milieu minder dan met de V8. Voor die betaal je ook een veel hogere schadeloosstelling (BPM). Opvallen doe je zeker in de LC en het interieur is van een ongeëvenaarde schoonheid. Genieten heeft in deze 2+2 Coupé meerdere gezichten.
