Meer dan alleen sportieve looks
Mercedes noemt de CLA Shooting Brake zelf een sportwagen met bagageruimte. Nu heeft iedere auto natuurlijk een ruimte om je spullen in kwijt te kunnen. Bij de één is die groter dan bij de ander. De Shooting Brake is wat dat betreft goed voorzien, maar de sportieve aspiraties van de door mij gereden CLA 180 Shooting Brake moet u niet al te hoog inschatten. Neemt niet weg dat het een heel aantrekkelijke en praktische stationwagen is.
De CLA Shooting Brake is pas sinds 2015 op de markt. Even heel kort door de bocht is het in wezen de A-Klasse stationcar, maar dan wel met sportieve looks, die sterk neigen naar een coupé.
Hij is leverbaar met diverse benzine- en dieselmotoren en er is keuze uit een handgeschakelde zesbak of een 7- of 8-traps automaat met dubbele koppeling. De 180 is de ‘instapper’. Met handbak kost deze 39.660 euro. Voor de door mij gereden versie met 7-traps DCT moet 41.709 euro neergeteld worden. Maar mijn testauto is ook voorzien van de AMG Line (4.356 euro), is in kosmoszwarte metallic lak (908 euro) gespoten, heeft een volledig digitaal instrumentencluster (545 euro), het Advantage Pack (1.936 euro), privacy glas achter (363 euro), stoelverwarming (351 euro), digitale radio (242 euro) en MBUX ofwel Mercedes-Benz User Experience (303 euro). Prijs testauto: 51.385 euro.
Concurrenten
Als we de coupéachtige lijnen even buiten beschouwing laten is de CLA Shooting Brake gewoon een stationwagen en die zijn er in het premiumsegment ook. We hebben het dan over de Audi A3 Sportback en de BMW 3 Serie Touring. De Volvo V40 kunnen we ook tot de concurrentie rekenen.
Gegroeid
In vrijwel alle richting is de nieuwe CLA Shooting Brake gegroeid. Hij is bijna vijf centimeter langer, zelfs meer dan vijf centimeter breder en de wielbasis nam met exact drie centimeter toe. Alleen de hoogte is iets afgenomen, al is het een fractie (- 2 millimeter). Door zijn flink toegenomen spoorbreedten voor én achter oogt hij krachtiger. Gebleven zijn de coupélijn. Al vanaf de B-stijl loopt de daklijn af en eindigt in een dynamische achterzijde met flinke dakspoiler en twee rechthoekige uitlaten op de hoeken. In de neus valt de nieuwe, iets naar voren gekantelde ‘shark nose’ grille op, die geflankeerd wordt door strakke LED-koplampen. Opvallend zijn ook de twee zogenaamde ‘powerdomes’ in de lange motorkap.
Respectabel
Laten we maar eerste met de ruimte in de Shooting Brake (SB) beginnen. In vergelijking met zijn voorganger heeft de nieuwe CLA SB iets meer bagageruimte gekregen. Die groeide met 10 liter naar een respectabele 505 liter. Als de achterbank is neergeklapte heb je de beschikking over 1.370 liter bij een vlakke laadvloer en dat is ook meer dan bij de voorganger. Extreem groot is de laadruimte echter niet.
Zoals je op de achterbank, zeker als de voorstoelen in de achterste stand staan, beperkte beenruimte hebt (zie foto). Ondanks de aflopende daklijn is de hoofdruimte wel voldoende. Voorin zit je als een vorst, sportief laag in veel steun gevende sportstoelen. Rode stiknaden in stoelen, op het stuur, het dashboard en deurpanelen en de ronde ventilatieroosters met chromen omlijsting maken het interieur af. Het bedienen van het touchpath op de middenconsole blijft voor mij ‘een dingetje’, maar gelukkig kun je de functies ook via het aanraakscherm oproepen. Ook breekt de spraakherkenning met de vraag ‘Wat kan ik voor u doen?’ plotseling en onbedoeld in.
Sportief?
De door mij gereden 180 is de minst krachtig gemotoriseerde CLA SB. Dus om nu te spreken van een sportwagen, gaat echt te ver. De 4-cilinder turbobenzine met een inhoud van iets meer dan 1,3-liter is een product van de samenwerking tussen Daimler (Mercedes) en Renault. Hij is goed voor een vermogen van 100 kW/136 pk en een maximum koppel van 200 Nm tussen de 1.460 en 4.000 toeren. Hij is dus heerlijk soepel met voldoende koppel bij lage toeren. Ook vormt hij een tevredenstellende combinatie met de 7-traps automaat met dubbele koppeling die ook handmatig te bedienen is.
De motor maakt bij hoge toeren een sportief geluid, maar sportieve prestaties levert hij niet direct. Hij is vlot, zullen we maar zeggen. Binnen de tien tellen (9,2 seconden) sprint de CLA 180 van 0 naar 100 km/uur en haalt een top van 215 km/uur. Zeker niet slecht.
Zoals het verbruik ook redelijk binnen de perken blijft. Van de beloofde 1 op 17,2 (NDEC afgeleid van WLTP) blijft 1 op 14,1 over.
Stug
Met AMG Line is het onderstel van de CLA SB verlaagd. Tel daar de 18-inch wielen met redelijke platte banden bij op en het is begrijpelijk dat de afstelling van het onderstel vrij stug overkomt. Vooral met kleine oneffenheden hebben demping en vering wat moeite. Keerzijde van de medaille is wel, dat de wegligging uitstekend is. Je kunt lekker sportief rijden en hij is verrassend wendbaar . Dan geeft de SB geen krimp. Een zeer controleer- en corrigeerbaar onderstuur geeft aan dat het te hard gaat. Even iets minder gas en de juiste koers wordt hervat. Daarbij is de Direct Steering besturing licht en direct. Op hoge snelheid voelt de CLA betrouwbaar en veilig aan. Net als de remmen.
Ook wat betreft de veiligheidsvoorzieningen scoort de CLA hoog, al is het wel wat vreemd dat je voor de dodehoek-assistent extra (545 euro) moet betalen.
Conclusie
Met de twee AMG-modellen (de 35 met 225 kW/306 pk, de 45 met 285 kW/387 pk en de 45 S met 310 kW/421 pk) heb je echte sportwagens. De door mij gereden 180 is vlot. Hij ziet er wel heel sportief, maar ook elegant uit. En hij is redelijk praktisch, al behoort de laadruimte niet tot de grootste in zijn klasse en valt de leefruimte op de achterbank niet mee.
