Spraakmakende sportcoupé
Begin jaren negentig had ik tijdens een internationale lancering van een nieuw model (welke ben ik vergeten) een uitermate geanimeerd gesprek met Tatsuro Toyoda, de op 88-jarige leeftijd op 31 december overleden zoon van Toyota Motor Company oprichter Kiichiro Toyoda. Tatsuro, die Toyota van 1992 tot en met 1995 leidde, sprak vol vuur en enthousiasme over ‘zijn’ merk. Hij liet zich toen ontvallen dat er meer emotie in het design moest komen. Zie hier de Lexus LC.
Nog even daargelaten of je deze spectaculaire coupé nu mooi of lelijk vindt, hij is wel spraakmakend en maakt de tongen los. Het is een auto die lang op je netvlies blijft staan. Imposant, extravagant. ”In your face”, zouden de Engelsen zeggen. Maar in de week dat ik met de LC 500h heb gereden, kreeg ik sterk uiteenlopende reacties. Er was een groep die de LC te opzichtig vond, maar ik heb ook mensen naast deze coupé zien staan likkenbaarden. Gemengde emoties, maar emoties zijn het en dat is precies wat Tatsuro Toyoda bedoelde.
Lexus biedt de LC in twee ‘smaken’ aan. Kort door de bocht, om maar in autotermen te blijven, één voor de iets meer milieubewuste en één voor de meer hardcore liefhebbers van sportcoupés: de LC 500h en LC 500. In de laatste een dikke 5.0-liter V8 met een vermogen van 351 kW/477 pk (!) en in de 500h, de hybride waarmee ik op pad ben geweest, wordt een bijna 3,5-liter grote V6 met 220 kW/299 pk gecombineerd met een 132 kW/179 pk sterke elektromotor. Goed voor een gecombineerd systeemvermogen van 264 kW/359 pk. De prestaties van de twee verschillen niet eens zo heel veel van elkaar, maar de CO2-uitstoot van de 500h is bijna de helft lager (267 tegen 148 g/km) dan van de 500. Dit verklaart ook waarom de LC 500 een halve ton duurder is dan de 500h (116.795 tegen 166.965 euro!). Er zit gewoon 50.000 euro meer BPM (12.593 euro bij 162 g/km CO2 en elke gram meer 458 euro per gram). Nu was mijn LC 500h ook nog eens voorzien van een zogenaamd Touring Pack (11.195 euro) bestaande uit 21-inch two-tone lichtmetalen met voor 245/40 en achter 275/35 banden, alcantara hemelbekleding, carbonfiber dak en dorpellijsten (zie foto), prachtige semi-analine leren bekleding, sportstoelen, variabele besturing, actieve vierwielbesturing en een inklapbare achterspoiler.
LF-LC
De productieversie van de LC wijkt niet heel ver af van de in 2012 gelanceerde LF-LC Concept. Het is dan ook vooral een heel opvallende sportcoupé. Persoonlijk vind ik hem imposant en iets te opzichtig om echt mooi te zijn, maar nogmaals: smaken verschillen. De LC maakt wel een statement en is een ‘nekkendraaier’. In de spitse neus wordt de grille in de vorm van een zandloper geflankeerd door koplampen die lijken op de dichtgeknepen ogen van een luipaard. De motorkap is lang en laag, de wielkasten zijn fors uitgebouwd om plaats te kunnen bieden aan de grote 21-inch wielen en de achterzijde met twee dikke uitlaten, een in de achterklep geperste spoiler en markante achterlichten is enorm krachtig.
Lage zit
Het interieur van de LC 500h, zeker met het Touring Pack, is schitterend, maar dat ben ik van Lexus niet anders gewend. Maar wel één kleine kritische kanttekening: het schermpje van het navigatiesysteem mag wel wat groter (advies: kijk bij de Mercedes E-Klasse). Stoelen, dashboard, deurpanelen, deel van het stuurwiel en middenconsole zijn met prachtig cognackleurig leer bekleed. Als je de enorme portieren opent zie je een carbon dorpel met daarop Lexus, naam van de chef-designer Tadao Mori en zijn handtekening (zie foto). De sportstoelen bieden heel veel steun en de zit is heel laag. Dat geeft een lekker sportief gevoel, ondanks dat het interieur overloopt van luxe. Op de achterbank is amper plaats voor twee (niet al te grote) grote kinderen en de laadruimte houdt met 172 liter ook niet over. Bijzonder detail s met de ruwe alcantara-sportstoelen, is laag, je benen liggen bijna naar voren – perfect. Hij is het ‘meebewegende’ instrumentenpaneel achter het stuur.
Multi Stage Hybrid
De LC is gebouwd op een nieuw, lichter en stijver platform en zoals het een echte sportwagen betaamt, heeft hij achterwielaandrijving. De 500h is een zogenaamde Multi Stage Hybride. Het komt er in het kort op neer dat de 3,5-liter V6 benzinemotor (220 kW/299 pk en 348 Nm) gecombineerd is met een elektromotor (132/179 pk en 300 Nm). Goed voor een gecombineerd vermogen van 264 kW/359 pk. Deze aandrijflijn is gekoppeld aan een ‘Multi Stage’ transmissie. Dat is in wezen een CVT-bak (Continu Variabele Transmissie) waarmee je handmatig door tien versnellingen (flippers achter het stuur) kunt gaan. Voor een echt sportief gevoel is handmatig schakelen bijna een must. Je kunt, net als bij alle andere hybrides van Lexus (en Toyota) een paar kilometer puur elektrisch rijden. Wordt de V6 erbij gehaald, dan hoor je dat direct. Zeker als je het gaspedaal wat dieper intrapt. Dan gromt de motor lekker uit zijn twee enorme uitlaten. Over de prestaties heb je ook niet te klagen met een topsnelheid van 250 km/uur en een sprint van 0 naar 100 km/uur in slechts 5,0 seconden. Volgens de officiële cijfers verbruikt de 1 op 15,4, maar dat is inderdaad te mooi om waar te zijn. Je moet echt je best doen om onder de 1 op 10 te komen. Ik kwam uit op 1 op 10,8 en dan heb ik zeker niet rustig aan gedaan.
Precisie
Tot het Touring Pack behoren een sperdifferentieel (Torsen limited slip) en actieve vierwielbesturing. Dat maakt beslist een verschil. Zo kan de LC 500h bocht-uit accelererend zijn krachten beter kwijt en voelt dan ook stabieler aan. Bovendien zorgt de vierwielbesturing voor meer precisie. Overigens voel je wel dat de 500h met bijna twee ton (1.960 kilo) geen lichtgewicht is. Het is zeker geen hardcore sportwagen maar meer een Gran Turismo. Je kunt heel veel plezier met hem hebben, maar zonder dat dit teveel ten kosten gaat van het comfort, al maken de enorme 21-inch wielen hem iets stugger. Je kunt hem, dankzij zijn achterwielaandrijving tot enig overstuur verleiden, de besturing is communicatief genoeg en de remmen zijn meer dan op hun taak berekend.
Conclusie
Met de LC 500h heeft Lexus een sportcoupé die emoties oproept, positieve maar ook negatieve en dan vooral waar het om het design gaat. Hier verschillende de meningen nogal. De 500h is eerder een Gran Turismo dan een hardcore sportwagen, maar wel van superieure kwaliteit. Het interieur is werkelijk fenomenaal fraai, zoals je van een Lexus uit de top mag verwachten. De hybrideaandrijving functioneert foutloos en zorgt voor minder verbruik en een lagere prijs. Het scheelt een halve ton met de LC 500, maar die is met zijn dikke V8 wel heel begeerlijk.
