Door Hans van Sunder op vrijdag, 11-01-2019 in

Uit het onlangs door de klimaatcommissie onder leiding van Ed Nijpels gepresenteerde concept-klimaatakkoord blijkt zonneklaar dat de ”groene gekkies” in Nederland totaal zijn losgezongen van elke realiteit.

Als alle 600 klimaatvoorstellen ooit worden gerealiseerd (wat overigens nooit zal gebeuren, daar wil ik wel een sixpack Valpolicella Ripasso onder verwedden), dan bedraagt de bijdrage van ons goede vaderland aan de vermindering van de opwarming van de aarde in 2100 zeven-tienduizendste graad Celsius. Eén oprisping van de Anak Krakatau en dat hele effect is naar de maan.

Deze hele plannenmakerij is onzin: bedacht door lieden die niet logisch kunnen nadenken, geen verstand van de materie hebben. Zij bekijken de toekomst van Moeder Aarde alleen maar door een in Nederland vervaardigde groene bril, waarvan de glazen door de CO2-aanslag ondoorzichtig zijn geworden.

Dat is natuurlijk hun goed recht. Maar kijk niet gek op (door die beslagen bril) als je voor “dorps-idioot”, ”groene-Khmer” of ”milieu-maffia” wordt versleten.

Veel van ideetjes in het voorlopige klimaatakkoord zijn gebaseerd op Wereldvreemd Wensdenken. Alsof we op een eiland wonen. Naar mijn bescheiden mening houdt het klimaat niet op bij Denekamp of Wuustwezel.

De kosten van al deze flauwekul/gekte/nonsens belopen naar schatting duizend miljard euro, waarvoor de gewone man zijn “poeplap”mag trekken. Fijn he, dat “groene” kabinet Rutte III; fijn hé, die milieu-paus Ed Nijpels met zijn verwarmbare, inpandige zwembad in zijn slecht geïsoleerde boerderij op het Friese platteland.

In het concept-klimaatakkoord staat dat er vanaf 2030 (dat is nog slechts vierduizend nachtjes slapen…) in Nederland alleen nog maar nieuwe personenauto’s verkocht mogen worden, die tijdens het rijden geen CO2 uitstoten. Goed plan, daar niet van: maar onhaalbaar en onbetaalbaar.

Hierna soms ik zestien puntjes van kritiek over elektrisch autorijden op. Niet zo maar even losjes uit de mouw geschud, maar met de groeten van de afdeling Factchecking.

Tijdens het rijden zijn die EV’s inderdaad CO2-vrij. Maar tijdens de productie absoluut niet. Tijdens het recyclen van de accu’s ook niet. Tijdens de recycling van de hele auto al evenmin.

Elektrische auto’s rijden op elektriciteit (gek hé?). Die elektriciteit komt nog steeds voor een groot deel uit kolengestookte centrales. Zijn die CO2-vrij? Dacht het niet.

Als we straks ooit en-masse elektrisch gaan rijden, is er nog veel meer stroom nodig. Windmolens en zonnepanelen kunnen die extra dosis stroom nooit leveren. Mijn voorstel: als de wiedeweerga een paar kerncentrales bouwen.

Elektrisch rijden is buitengewoon inefficiënt: zes uur opladen om pakweg twee uur te kunnen rijden. “Met zijn één-fase-laadsysteem laadde de Jaguar I-Pace in 05.45 uur tijd slechts 90 km actieradius bij. Dit is slechts een praktijkvoorbeeld, zomaar aan een willekeurige dorpslaadpaal. Je moet dus soms de tijd hebben om de juiste laadomstandigheden en vooral echt je dag plannen. Anders kom je als je pech hebt uren later thuis”. Citaat uit De Telegraaf/Autovisie van vrijdag 4 januari 2019.

EV’s zijn nogal duur. Ook al krijg je zesduizend euro subsidie, ze blijven duur. Voor een beetje EV ben je zomaar 40.000 euro kwijt. Voor een Teslaatje of een Jaguartje I-Pace mag je minimaal het dubbele bedrag storten op de rekening van de dealer.

Wat betreft subsidie geven voor een nieuwe elektrische auto: heeft het ministerie van financiën niks geleerd van het debacle met de Mitsubishi Foutlander van een paar jaar geleden. Vele miljoenen uitgegeven om twintigduizend automobilisten blij te maken met zo’n Mitsubishi, die vervolgens nul-komma-nul bijdroegen aan de verbetering van ons leefklimaat…

Praktijkvoorbeeld: actieradius bijvoorbeeld in theorie volgens de WLTP-meting zo’n 250 km. Kun je krap op een ”volle tank” van Rotterdam naar Groningen rijden. Mag je geen tegenwind hebben, mag het niet te koud zijn, want dan holt de accu-capaciteit hard achteruit. Ook de verlichting, verwarming en ruitenwissers vreten stroom onderweg. Vandaar ook de bij velen heersende ’range-anxiety’, oftewel ’reikwijdte-vrees’. Sta je plotsklaps stil wegens onvolgende stroom aan boord. Tel uit je winst.

Op vakantie gaan met je sleurhut kun je als trotse eigenaar van zo’n EV in veel gevallen ook vergeten. Trouwens, ga je met je EV naar de Côte d’Azur of de Costa’s, dan moet je halverwege de Franse Autoroute toch echt aan het elektrische infuus. Helaas hebben tientallen andere Nederlandse EV-rijders hetzelfde probleem. Zo ontstaan zomers langs de Route du Soleil overal spontaan Oranje-campings. Dat dan weer wel, maar echt leuk is anders…

Naar de wintersport met je EV: vanwege de kou loopt de actieradius sowieso drastisch terug. En dan moet je ook nog tegen diverse stevige hellingen op om bij je ski-oord te komen. Zijn daarboven dan wel genoeg laadpalen voor iedereen om z’n stekkerauto op te laden? Laten we het hopen.

Na een jaar of zeven/acht (hangt onder meer van het aantal keren laden af) is zo’n EV toe aan een “harttransplantatie”: nieuwe accu’s. Kosten: 10 tot 15 duizend euro.

Nederland gaat de komende jaren volgeplempt worden met honderdduizenden laadpalen. Fraai straatbeeld, net wat u zegt. ”Laadpaalplakker” was het Woord van het Jaar 2018 bij Onze Taal. Dit wordt vast en zeker ook het nieuwe scheldwoord onder automobilisten voor het komende decennium.

Stel: ge woont drie-hoog-achter in De Pijp?. Waar vinde gij een laadpaal?

Vorig jaar (2018) zijn er in land een kleine 25.000 EV’s verkocht. Dat was circa zes procent van de totale nieuwverkoop van dik 400.000 wagens. Kan dit percentage in elf jaar groeien naar honderd procent? Is cijfermatig onmogelijk.

Mensen die ruim in de slappe was zitten of zakelijk rijden kunnen zich wellicht een dure EV permitteren. Als ze dat al willen, want je moet elke dag (soms twee keer dag) in de weer met die kloterig oplaadkabels. Jan met de Pet en alle andere eenvoudige autorijders hebben geen geld voor een EV. Die hoeven dus gelukkig ook niet overal bij nacht en ontij te hannesen met die snoeren. Johan Cruyff wist het al: elk nadeel hep zijn voordeel. Lekker puh.

In totaal zijn er momenteel nog slechts 25 verschillende EV-modellen te koop. Sommige grote automerken, zoals Mazda, hebben nog geen enkel elektrisch model in hun programma. Moeten alle Mazda-dealers in 2030 hun toko sluiten?

Alle grote bouwers blijven voorlopig nog lekker auto’s met een plofmotor bouwen. Onder meer omdat de vraag naar EV’s, – afgezet tegen de wereldwijde autoproductie – ,  bescheiden is. EV’s zijn voor de autobouwers een ”schone” bijzaak. Als ze al EV’s bouwen. En dan wil de Nederlandse overheid in 2030 de verkoop van nieuwe auto’s met een plofmotor verbieden. Mag ik even lachen?.

Als iedereen elektrisch gaat rijden, loopt de schakist jaarlijks zo’n tien miljard euro mis aan benzine- en dieselaccijns. Dat kan de schatkist niet lijden. Dus hoe gaan we dat oplossen? Rekening rijden invoeren misschien? Is dat niet in strijd met de privacy-wetgeving dat ”een systeem” (Big Brother is watching You!) zomaar weet waar elke automobilist op elk moment van de dag uithangt? En hoe gaan we die kilometerkosten innen?. Betalen buitenlandse automobilisten, die ons land bezoeken, wel braaf mee?

Conclusie: die paar simpele regels in het voorlopige klimaat-akkoord over elektrisch autorijden roepen meer vragen en problemen op dan dat ze beantwoorden/oplossen.

Willem van den Elskamp, autojournalist/rationalist/realist