Stijlvolle Zweedse stationcar
Ruim twee maanden geleden ben ik een week naar volle tevredenheid op pad geweest met de nieuwe Volvo S90. Tussen toen en nu is de XC90 uitgeroepen tot Zakenauto van het Jaar en de V90 – de stationcar – gelanceerd. Hoog tijd dus voor een rij-impressie. Dit keer met de T5 benzinemotor in plaats van de D5 diesel.
Wat voor de S90 gold, is niet anders voor de V90. Ook de stationcar is veel strakker van snit dan bijvoorbeeld de V70, die meer een traditionele Volvo (hoekig en stoer) is. Kan mij overigens moeilijk voorstellen dat verstokte Volvo-rijders de V90 (en S90) niet mooi vinden. Ook ben ik er heilig van overtuigd dat de V90 (en S90) veel nieuwe (zakelijke) klanten zullen aantrekken. Daarbij worden de pijlen vooral gericht op de premium merken, zoals Audi, BMW en Mercedes en ik kan nu al wel verklappen dat Volvo met de V90 flink aan de boom zal gaan schudden.
Volvo heeft de V90 voor een scherpe prijs van 48.475 euro in de markt gezet. De door mij gereden V90 T5 Geartronic Insciption staat voor 61.675 euro in de prijslijst en daar kwam nog ruim 17.000 euro bij. Totaalprijs 78.825 euro. Maar dan staat de V90 ook op 20-inch 8-spaaks lichtmetalen wielen, heeft een 4-zone airco, is in metallic lak gespoten, heeft DAB+ digitale radio, Intro Line by Bowers & Wilkins, Luxury Line, Visual Park Assist met 360 graden camera, gelamineerde zijruiten en trekhaak met semi-elektrisch inklapbare kogel. Dan hebben we overigens niet eens alle opties genoemd. Natuurlijk een fors bedrag, maar ten opzichte van de prijzen van het Duitse Supertrio (Audi, BMW en Mercedes) liggen de prijzen gunstig.
Concurrentie
Volvo schurkt met de nieuwe V90 dicht tegen het premium segment aan. We vinden de concurrentie dan ook bij de premium merken, zoals de Audi A6 Avant, de binnenkort compleet nieuwe BMW 5 Serie die uiteraard ook als Touring komt en natuurlijk de nieuwe Mercedes E-Klasse Estate. Een heel overzichtelijk segment dus.
Elegant
Ik kan mij goed voorstellen dat Volvo-liefhebbers, net als bij de S90, even moeten wennen aan de nieuwe V90. De stationcar is namelijk een zeer elegante verschijning. Rank en slank. Net als de S90 heeft hij relatief kleine zijruiten, maar toch is het zicht rondom helemaal niet slecht. Handig is natuurlijk wel dat camera’s en sensoren de omgeving van de V90 in de gaten houden en je waarschuwen als gevaar dreigt. De rechtopstaande grille is eigenlijk het enige deel van de auto dat doet denken aan de ‘vroegere’ Volvo’s. Ondanks zijn strakke snit is de V90, vooral door zijn formaat, een imposante verschijning. S90 en V90 hebben dezelfde lengte, breedte en wielbasis. Alleen de V90 is wat hoger.
Klasse
Wat ik in mijn verhaal over de S90 neerpende over het interieur, kan ik herhalen bij de V90. Wat heeft hij een schitterend interieur met zoals we van Volvo gewend zijn perfect zittende stoelen, die ruim te verstellen zijn en in combinatie met een in hoogte en diepte verstelbaar stuur voor een ideale zitpositie zorgen. Ook de beigekleurige leren bekleding past uitstekend bij het chique karakter van de auto. Achterin is er ook voor lange mensen meer dan voldoende leefruimte en voorin zit je als een vorst. Het instrumentarium is strak en modern en op de middenconsole is een rechtopstaand tablet gemonteerd, waarvan de bediening voor mij nu geen geheimen meer heeft, na eerdere ritten met XC90 en S90. De bagageruimte van de S90 is lekker diep en 500 liter groot en er is een skiluik. Die van de V90 is iets groter met 560 liter en door de achterbank neer te klappen ontstaat er een laadruimte van maar liefst 1.526 liter.
T5
De door mij gereden V90 T5 (benzine) is uitsluitend leverbaar met een achttraps automaat (Geartronic). Ze passen uitstekend bij elkaar en verhogen het rijcomfort. De T5 is, net als de D5 diesel, een viercilinder met een inhoud van 2.0 liter en heeft een turbo. Hij levert 187 kW/254 pk en 350 Nm. Goed voor een topsnelheid van 230 km/uur en een acceleratie van 0 naar 100 km/uur in slechts 6,8 seconden. Het maximum koppel wordt al bij 1.500 toeren geleverd en blijft tot 4.800 toeren op hetzelfde hoge niveau. Aan souplesse dus geen gebrek. Bij fel optrekken en hoge toeren is de motor op de achtergrond te horen, maar storend wordt het nooit. Van de beloofde 1 op 14,7 blijft in de praktijk 1 op 10,9 over.
Pilot Assist
Uitleg over de vele veiligheidssystemen die standaard op de V90 zitten, was niet meer nodig. Zoals een echte Volvo is de V90 uitgerust met een indrukwekkende lijst veiligheids verhogende systemen. Je moet wel nog gewoon zelf sturen, maar remmen kan hij autonoom en cruise control is ook standaard. Met Pilot Assist kun je tot een snelheid van 130 km/uur semi-autonoom rijden. Het is even wennen, zeker als het verkeer drukker wordt. Je geeft toch niet gauw het commando uit handen.
De V90 is, net als de S90, een veilig rijdende en ook zeer comfortabele auto, al doen de 20-inch grote wielen wel afbreuk aan het veercomfort. Vooral kleine oneffenheden zijn goed voelbaar. Overigens is de besturing prima. Licht, direct en in de middenpositie niet vaag. De remmen komen zeer betrouwbaar over.
Conclusie
Met de XC90, de S90 en nu ook de V90 slaat Volvo een nieuwe weg in. Is het een gemis dat er alleen viercilinders in de V90 liggen? Moeilijk te zeggen. De kans is groot dat grotere motoren (V6 en V8?) in de toekomst de gelederen komen versterken. Feit is dat de V90 een hele stijlvolle stationcar is. Fraai van buiten, misschien nog wel fraaier van binnen. De concurrentie is gewaarschuwd, maar dat zijn natuurlijk niet de eerste de beste.
