Door Hans van Sunder op dinsdag, 30-10-2018 in

X-factor

U kent ongetwijfeld de tv-spot van de paarse olifant, waarin de bureaucratie op de hak wordt genomen. Daar kun je je groen en geel aan ergeren. In een paarse auto – in dit geval een Aygo – had ik een beetje datzelfde unheimische gevoel. Laat ik het zo zeggen: paars is niet helemaal mijn kleur. Die kleur doet overigens niets af aan de kwaliteiten van de kleinste Toyota.

De Aygo is een populair autootje, vooral onder particuliere kopers. In de afgelopen vier jaar zit er een constante groei in de verkoop van ongeveer 5.000 stuks in 2014 tot bijna 7.500 exemplaren vorig jaar. Ook is interessant om te zien hoe populaire private lease is. In de eerste vijf maanden van dit jaar bestond bijna van de helft (46 %) van de Aygo-verkoop uit private lease.

Ondanks het succes vond Toyota het toch tijd om de Aygo een flinke opfrisbeurt te geven. Niet alleen werd het uiterlijk en het interieur aangepast, maar ook de motor onder handen genomen ,waardoor deze niet alleen krachtiger, maar ook zuiniger werd. De meest complete versie – de x-clusive – is bovendien standaard uitgerust met Toyota Safety Sense.

Op de door mij gereden x-cite is dat Safety Sense als optie te leveren voor 395 euro. Wel heeft de x-cite standaard zwarte 15-inch lichtmetalen wielen, zwart dak en A-stijl, is zonder meerprijs in die paarse lak leverbaar, heeft een 7-inch multimediascherm met DAB+ (digitale radio), Android Auto, Apple CarPlay en Mirror Link, plus Smart Phone Integration by Pioneer. Dit alles voor een prijs van 15.249 euro. Er is een (kale) Aygo te koop vanaf 11.695 euro, maar dat is dan wel ook een driedeurs en geen vijfdeurs, zoals mijn testauto.

Concurrenten

De Aygo is er één van een drieling. Hij is technisch bijna identiek aan de Peugeot 108 en de Citroën C1. Het trio wordt gebouwd in een fabriek in het Tsjechische Kolin. Hetzelfde verhaal gaat op voor de Volkswagen Up!, Skoda Citigo en de Seat Mii. Ook die zijn technisch aan elkaar verwant en komen uit één fabriek (Bratislava). Maar dan zijn we er nog lang niet, als het om de concurrentie van de Aygo gaat. We noemen de Fiat Panda, Hyundai i10, Kia Picanto, Mitsubishi Space Star, Opel Karl, Renault Twingo, Smart Forfour en de Suzuki Celerio.

Minder prominent

Bijzonder aan de tweede generatie Aygo, die in 2014 op de markt kwam, was het X-vormige front dat door de afwijkende kleurstelling extra geaccentueerd werd en het autootje boven de grijze middelmaat heen tilde. Nog steeds zie je in de neus heel duidelijk de X, maar dat valt nu iets minder op. Het zwarte dak en de zwarte A-stijl zijn standaard op de x-cite en vormen met de zwarte lichtmetalen wielen een opvallend accent. Bovendien zien de koplampen, waarin de dagrijverlichting nu is opgenomen, er strakker en moderner uit. In de achterlichten zijn nu LED’s gemonteerd. Het zijn stuk voor stuk details, maar de Aygo ziet er hierdoor wel beter uit.

Klein

Ook in het interieur zijn geen rigoureuze maatregelen getroffen. Ik ben, dat zal u inmiddels wel duidelijk zijn, geen fan van de paarse kleur en het is dan ook (althans voor mij) jammer dat je die kleur ook in het interieur weer tegenkomt op bijvoorbeeld de deuren, rondom de ventilatieroosters, de pookknop en de randen rond de vloermatten. Het dashboard is van hard plastic. Het compacte instrumentarium met zogenaamd driedimensionaal design achter het stuur is goed af te lezen. Nieuw is het 7-inch scherm van het infotainmentsysteem. In de x-cite uitgerust met Smart Phone Integration by Pioneer met nu ook Apple CarPlay (Android Auto was er al).
Het stuur is jammer genoeg alleen in hoogte verstelbaar. Voorin zit ik met mijn 1,90 meter best wel redelijk, alleen is de zitting van de stoel te kort. Achter mij kan niemand zitten (geen beenruimte) en de laadruimte is zeer beperkt met 168 liter (maximaal 754 liter bij neergeklapte achterbank en geen vlakke laadvloer).

Dipje

Naast de optische wijzigingen heeft Toyota ook de driecilinder benzinemotor onder handen genomen. De driecilinder 1.0 liter levert nu 3 pk meer, dus 53 kW/72 pk. Daarentegen daalde het koppel van 95 naar 93 Nm en wordt niet bij 4.300 toeren, zoals voorheen, maar bij 4.400 toeren geleverd. Met een topsnelheid van 160 km/uur en een sprint van 0 naar 100 km/uur in 13,8 seconden kan de Aygo in de stad en op de snelweg prima meekomen. Maar rond de 3.000 toeren zit er een vreemd dipje in de opbouw van de trekkracht, net of de motor weer even op adem moet komen. Van Toyota zijn we transmissies gewend die schakelen als een zonnetje, maar in de Aygo is hij wat hakerig. Het is dan ook geen Toyota bak. De driecilinder hoor je op de achtergrond bij hoge toeren en fel optrekken wat pruttelen, maar storend wordt het nooit.
De verrassing komt aan de pomp. Van de beloofde 1 op 26,3 bleef in de praktijk 1 op 20,1 over en dat is – de grotere 15-inch wielen in ogenschouw genomen – een prachtig resultaat.

Wendbaar

De Aygo voelt zich door zijn wendbaarheid het beste thuis in de stad en je kunt hem daar parkeren op plekken waar andere medeweggebruikers voorbij zullen rijden. De besturing is licht en direct, maar zou in de middenpositie iets communicatiever mogen zijn. Op de snelweg is de rechtuitstabiliteit best redelijk en op 130 km/uur voelt de Aygo nog betrouwbaar en veilig aan. Wel zoekt de neus van de auto in bochten vrije snel de buitenkant (onderstuur) op, maar dat is simpel te corrigeren door iets minder gas te geven. Met korte oneffenheden heeft het onderstel wat moeite, maar over het algemeen staat het rijcomfort op een zeer acceptabel niveau. Over de remmen zijn we dik tevreden.
Als optie (standaard op x-clusive) is Toyota Safety Sense leverbaar. Dit is een pakket met rijhulpsystemen zoals noodremsysteem en rijstrookassistentie.

Conclusie

De verandering aan in- en exterieur hebben de Toyota Aygo er beslist aantrekkelijker op gemaakt. Ook de zuinigheid van de motor is een sterk punt. Maar de Aygo is en blijft natuurlijk een kleine auto. Hij is nog geen 3,5 meter lang en de binnenruimte c.q. bagageruimte is zeer beperkt, hoewel ik met mijn 1,90 meter voorin wel verrassend goede zit. Dankzij zijn wendbaarheid voelt de Aygo zich in de stad als een vis in het water, maar laat zich op de snelweg zeker niet intimideren.