Zonder spanning
Nu alleen elektrisch rijden nog fiscaal aantrekkelijk is voor leaserijders, maakt de EV (Electric Vehicle) een tweede jeugd door. Pionier Nissan, dat in 2010 de LEAF op de markt bracht, kan nu dus eindelijk gaan profiteren van deze wederopstanding. Dat doen zij met een nieuwe LEAF met aanzienlijk meer actieradius en tal van baanbrekende mogelijkheden.
Of een elektrische auto succesvol wordt of niet, is voor een belangrijk deel afhankelijk van het rijbereik. Dat was in 2010 nog niet zo groot. Met de komst van de 30 KWh-variant ging het de goede kant op en de nieuwe LEAF doet daar nog een schepje bovenop met een accupakket van 40 KWh. Bovendien is hij praktischer, heeft een nog verder uitgebreide veiligheidsuitrusting en er kan autonoom op de snelweg mee gereden worden. En je kunt de stroom uit de batterijen van de LEAF, als hij is gekoppeld aan het stroomnet, ook gebruiken voor het huishouden.
En dan is het prettig om te ontdekken, dat je daar niet de hoofdprijs voor betaald. De prijzen zijn maar licht gestegen. Voor 34.890 euro is de LEAF te koop (Visia). Ik heb gereden met de completer uitgerust Tekna. Die kost net geen 40 mille (39.890 euro). Voor de two-tone lak (wit met zwart dak) moet 1.250 euro betaald worden en het Pro Pilot intelligente parkeersysteem kost 1.200 euro.
Concurrenten
Er gaat de komende jaren veel veranderen in de markt van volledig elektrisch aangedreven auto’s. Vrijwel alle fabrikanten hebben aangekondigd in de nabije of verdere toekomst EV’s te gaan aanbieden. Vooralsnog is de concurrentie in het segment van de LEAF nog overzichtelijk. We hebben het dan over de Volkswagen e-Golf, Opel Ampera-e en de Hyundai IONIQ Electric. Dan is er nog de Renault Zoe en BMW i3, maar die zijn een stuk kleiner. De elektrische Hyundai Kona is aanstaande. De eerste volledig elektrische compacte SUV en naar ik heb begrepen is de belangstelling groot.
Aerodynamica
De eerste LEAF had een vorm die sterk deed denken aan een waterdruppel. Bijna de perfecte aerodynamica dus. Een lage luchtweerstand is nog steeds een hoge prioriteit, dat zie je bijvoorbeeld aan de spitse neus, die als het ware de lucht doorklieft. Maar aan de achterkant lijkt de LEAF meer op een kruising tussen een hatchback en een stationwagon. Hij valt nu misschien iets minder op in het straatbeeld, maar het is wel een aantrekkelijke auto om naar te kijken, zeker met die twee kleuren (wit/zwart).
Meer bagage
Ten opzichte van zijn voorganger is de nieuwe LEAF een fractie langer, breder en lager geworden. De wielbasis bleef gelijk (2,70 meter). Het gevolg hiervan is dat de ruimte voor bestuurder en passagiers vrijwel hetzelfde is gebleven, maar dat de bagageruimte is gegroeid. Die is nu minimaal 435 liter (was 370 liter) en je kunt dus meer spullen kwijt.
De hoofd- en beenruimte op de achterbank is zelfs voor langere volwassenen voldoende, maar in het midden zit je niet echter lekker. Nog steeds is het interieur een tikkeltje futuristisch, met op de middenconsole de ‘joystick’ ofwel schakelpook, met daarboven de schakelaar voor e-Pedal. Het dashboard is niet digitaal meer en het kleurenscherm midden op het dashboard heeft een scherp en helder beeld. Het multifunctionele stuur is aan de onderzijde afgevlakt.
E-Pedal
De LEAF is begonnen met een accupakket van 24 kWh, toen uitgebreid met een 30 kWh-model. De nieuwe heeft 40 kWh. Tegelijkertijd levert de elektromotor nu betere prestaties met een vermogen van 110 kW/150 pk en 320 Nm. Het is daardoor een vlotte auto geworden. En hij is stil, je hoort alleen bij lage snelheden de banden op de achtergrond en windgeruis bij een snelheid van boven de 100 km/uur. Heel handig is de het zogenaamde ‘e-Pedal’. Daarmee kun je de LEAF in principe met één pedaal rijden. Remmen is nauwelijks nog nodig en met het afremmen wordt bovendien veel energie (lees stroom) teruggewonnen. Het maakt je ook bewuster om zuinig met de energie om te gaan.
Volgens de NDEC-meetmethode heeft de LEAF een bereik van 378 km/uur. Toen ik de auto ‘volgetankt’ meekreeg, stond de meter op 272 kilometer. Veel snelwegkilometers mee gereden dus. En na nog meer snelwegkilometers zakte de actieradius verder, naar 244 kilometer. Maar dat is dan wel een reëel bereik als je uitsluitend met snelheden boven de 100 km/uur rijdt.
Comfort
Comfort wordt in de LEAF met een hoofdletter geschreven. Dankzij het stille interieur en de heerlijke zachte stoelen is hij al comfortabel en daar komt ook nog eens onderstel bij dat alle oneffenheden gladstrijkt.
De consequenties daarvan is dat de carrosserie in bochten behoorlijk overhelt en de LEAF niet echt een auto is waarmee je moet proberen sportief te rijden. Dat zit er niet in, maar dat is ook heel onverstandig, want dan moet je eerder opladen. De besturing is licht en direct, maar zou in de middenpositie iets meer feedback mogen geven. En als je een keer moet remmen (e-Pedal bijv. uitgeschakeld) dan doen ze hun werk.
De LEAF heeft een uitgebreide veiligheidsuitrusting (dode hoek signalering, rijstrookassistentie en een waarschuwing bij kruisend verkeer). De door mij gereden Tekna is kan zelfs autonoom over de snelweg rijden. Hij houdt dan goed in de gaten of je je handen wel aan het stuur hebt. Parkeren doet hij met het optionele ProPilot Park ook zelf en je hoeft dan zelf niet te remmen.
Conclusie
Door zijn weer grotere rijbereik wordt de LEAF steeds interessanter, al zal het nog beter moeten om de concurrentie het hoofd te kunnen bieden. Volgend jaar komt er dan ook een versie met nog meer actieradius.
Laat onverlet dat elektrisch rijden – en niet alleen voor zakelijk rijders – steeds interessanter en de Nissan LEAF is dan zeker het overwegen waard. Je spaart het milieu en rijdt zeer comfortabel in het rond.
